به گزارش قدس آنلاین، سوده ازقندی بازیگر نقش اصلی نمایش «از پشت پلک‌های نیمه باز» به کارگردانی سلیم باشکوه، درباره بازگشتش به تئاتر پس از چهار سال گفت:  ۴سال پیش دو نمایش کار کردم که هر دو در بازبینی رد شد و نتیجه تلاش و ماه‌ها تمرین بی ثمر ماند. به همین خاطر مدتی از تئاتر فاصله گرفتم و در عرصه تصویر _سینما و تلویزیون_ بیشتر فعالیت کردم.

وی گفت: در سال‌های اخیر فضا برای اجرای نمایش بهتر شده؛ چون تعداد سالن های خصوصی بسیار رشد کرده و در نتیجه امکانات زیاد شده و گروه‌های بیشتری می توانند کار کنند؛ اما پیش از این رابطه‌ها و پارتی بازی‌ها حرف اول را می‌زد. چون امکانات و سالن کم بود و گروه‌های محدودتری امکان فعالیت پیدا می‌کردند.

ازقندی ادامه داد: الان هنرمندان عرصه تئاتر؛ اگر حمایت مالی هم نداشته باشند، می‌توانند ریسک کنند و حتی ضرر مالی را بپذیرند اما فقط بدانند که کارشان دیده می‌شود.

وی که در نمایش «از پشت پلک‌های نیمه‌باز» نقش محوری قصه را برعهده دارد، درباره تفاوت های بازیگری در تئاتر و تصویر و حساسیت های نقش محوری در داستان گفت: اگر می گویند سینما بی رحم است، به نظر من تئاتر خیلی بی‌رحم‌تر از سینماست؛ چون اصلا تعارف ندارد. یا می توانی و میمانی یا باید بروی! چون در تئاتر صحنه عریان است و همه چیز در لحظه اتفاق افتاده و تمام شده و دیگر نه تدوین دارد، نه تکرار و نه جلوه های ویژه که به کمک تو بیاید. ریتم در تئاتر را نیز خود بازیگر باید حفظ کند.

وی افزود: در صحنه تئاتر اگر نتوانی ظرافت های نقش را در بیاوری، مخاطب بدون تعارف می فهمد و نظرش را به سرعت منتقل می‌کند. پس اگر یک نفر از بازیگران نتواند کار خود را به درستی انجام دهد، کل نمایش را تحت تاثیر قرار داده است.

وی درباره نمایشی که در حال بازی در آن است، گفت: این کار بستر جامعه امروز را تصویر می‌کند و روابط ناسالم و بی‌هویتی را که بین جوان های امروز ماست، به چالش می‌کشد. می‌خواهد بگوید هر اثر مثبت و منفی که در زندگی هرکس می‌گذاریم، در نظم دنیا و جاهای مختلفی ممکن است تاثیر بگذارد. ما می خواهیم بگوییم که نباید زندگی کسی را به بازی بگیریم، چون ممکن است آینده او و سرنوشت او را نابود کنیم. البته انتقادها را هم می‌پذیریم چون به هر حال آنچه غلط ندارد، دیکته نانوشته است.

گفتنی است؛ سوده ازقندی پیش از این در فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» ایفای نقش کرده بود.